Dziś Konferencja stron CITES nie zgodziła się na przeniesienie niedźwiedzia polarnego do Załącznika I.

Niedźwiedź polarny jest sztandarowym przykładem gatunku zagrożonego przez zmiany klimatyczne. Kurczenie się pokrywy lodowej i skracanie się czasu obecności kry lodowej na wodach polarnych utrudnia niedźwiedziom dostęp do zasobów pokarmowych (fok). To sprawia, że gatunek ten uznawany jest za zagrożony wyginięciem w ciągu kilkudziesięciu lat. Mimo tego w Kanadzie niedźwiedzie polarne są pozyskiwane w dużej liczbie do celów komercyjnych, a ich skóry są sprzedawane także za granicę. Eksploatowane są także populacje, których liczebność niepokojąco maleje, a limity polowań ustalane są na poziomie przewyższającym bezpieczne liczby sugerowane przez naukowców.

USA zaproponowało przeniesienie niedźwiedzia polarnego z Załącznika II do Załącznika I. Gatunki z Załącznika II mogą być przedmiotem obrotu komercyjnego (jak to ma miejsce obecnie w przypadku tego gatunku), jeśli pozyskanie jego okazów jest zgodne z prawem. W przypadku przeniesienia do Załącznika I, eksport okazów pochodzących z wolności w celach komercyjnych byłby zakazany, nawet jeśli zostałyby „pozyskane” np. zgodnie z kanadyjskimi przepisami.

Dziś propozycja ta została poddana głosowaniu. Do akceptacji wymagane jest 2/3 głosów popierających. Wyniku tego nie udało się uzyskać, w znacznej części ze względu na negatywny stosunek Unii Europejskiej. Wszystkie państwa Unii musiały wg zasad wynikających z prawa wspólnotowego głosować w jednakowy sposób – zgodnie z przyjętym wcześniej stanowiskiem. A stanowisko to było negatywne. Polska i kilka innych krajów, które popierały przeniesienie niedźwiedzia polarnego do Załącznika I CITES, zostały wcześniej na forum Unii przegłosowane. Większość krajów Unii przychyliła się do stanowiska, że głównym zagrożeniem dla niedźwiedzi są zmiany klimatyczne, a pozyskiwanie na cele handlowe czy w ramach polowań komercyjnych ma znaczenie marginalne.